اهمیت پروبیوتیک و پری بیوتیک در آبزی‌پروری
امروزه، آبزی‌پروری سریع‌ترین بخش تولید غذا در جهان است. همچنین صنعت آبزی‌پروری به دلیل هضم پذیری بالای گوشت آبزیان، پروتئین بالا، پایین بودن میزان کلسترول و بالا بودن اسیدهای چرب غیراشباع ازنظر پزشکی بسیار باارزش هست.  رشد و کارایی تبدیل غذا در آبزی‌پروری بسیار حائز اهمیت است بنابراین جیره‌ای که تهیه می‌شود علاوه بر ارزان بودن  باید بتواند احتیاجات مواد غذایی و انرژی در آبزیان را تأمین کند. استفاده از مکمل‌های غذایی به‌عنوان جایگزینی برای آنتی بیوتیک علاوه برافزایش رشد و بالا بردن کارایی رشد تحرک سیستم ایمنی بدن را بر عهده‌دارند.
 بیماری آبزیان دغدغه بسیار مهمی است که تولید این محصولات آبزی را کاهش داده است. استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها بار آلودگی‌های شیمیایی را زیاد می‌کند که برای محیط‌زیست  و انسان بسیار نگران‌کننده می­باشد. بنابراین استفاده از این مواد جایگزین مناسب آنتی‌بیوتیک‌ها می‌باشد. ازجمله این مکمل‌های می‌توان به پروبیوتیک ها ، پری بیوتیک ها ، سین بیوتیک ها ، اسانس‌های گیاهی اشاره کرد
دستگاه گوارش ماهی یکی از مسیرهای مهم برای ورود عوامل بیماری‌زا به بدن است. این موضوع مسلم است که دستگاه گوارش ماهی یک سیستم پیچیده دارد و دارای تعداد زیادی میکروارگانیسم‌ها است. میکروارگانیسم‌های روده علاوه بر وظیفه هضم و جذب برای تعادل آب و الکترولیت‌های بدن، تنظیم هورمونی، متابولیسم و ایمنی بدن ضروری و حیاتی هستند.
                                                                                            
پری بیوتیک و پروبیوتیک در آبزیان
پری بیوتیک ها: اجزای غذایی غیرقابل‌هضمی نظیر الیگوساکارید ها هستند. پری­بیوتیک ها با اثر بر باکتری‌های مفید روده باعث افزایش حجم باکتری‌ها می‌شوند که درنهایت هضم پذیری توسط عملکرد مناسب باکتری‌ها بالا می‌رود درواقع پری بیو تیک غذای پرو بیوتیک ها هستند. پری بیوتیک ها طعم خوبی برای آبزیان دارند و از طرفی با تأمین غذای باکتری‌ها  و رشد آن‌ها، رشد ماهی را افزایش می‌دهند. انواع پری بیوتیک آبزیان شامل بتاگلوکان ها، منان الیگوساکاریدها، لاکتوز، فروکتوالیگوساکارید و اینولین که اثر آن‌ها در آبزیان به اثبات رسیده است.
پروبیوتیک ها: ارگانیسم‌ها زنده‌ای هستند که از طریق تحریک رشد و تعادل میکروبی روده اثرات سودمندی بر میزبان دارند. ازجمله مهم‌ترین پروبیوتیک های قابل‌استفاده در پرورش آبزیان می‌توان به باکتری‌های گرم مثبت (باسیلوس، کارنوباکتریوم،انتروکوکوس، الکتو باسیلوس، الکتوکوکوس و استرپتوکوکوس)، باکتری‌های گرم منفی (آئروموناس، آلتروموناس، فوتوباکتریوم، پزودوموناس، رزوباکتر)، میکرو جلبک‌ها (تترا سلمیس) و مخمرها (فافیا و ساکارومایسیزها) اشاره کرد. یک پروبیوتیک  خوب هنگامی مؤثر  است که خاصیت خود را در شرایط محیطی مختلف و متفاوت، حفظ نموده و در اشکال مختلف فعال بماند.
                                                                                        
مزایای استفاده از پرو بیوتیک و پری بیوتیک ها در آبزیان
از مزایای پروبیوتیک ها به همراه بهره‌مندی از پری بیوتیک می­توان به رقابت با باکتری بیماری‌زا بر سرفضا، غذا و اکسیژن، تحریک اشتها  درنتیجه مصرف میزان غذای مطلوب به‌وسیله آنزیم‌های پروتئاز و آمیلاز، ترکیبات غیرقابل‌هضم جیره را تجزیه کرده و با تولید ویتامین‌هایی مانند ریبوفالوین و K افزایش رشد و بقاء و افزایش ایمنی در میزبان اشاره کرد  که درنتیجه ما بهبود عملکردهای ایمنی، مقاومت نسبت به بیماری، کاهش استرس، بازماندگی،  افزایش شاخص رشد و بازدهی تغذیه و افزایش کیفیت گوشت را مشاهده می‌نماییم.
گردآورنده: مهندس سکینه ابراهیمی، کارشناس ارشد شیلات